آخرین مطالب
امکانات وب
تو یکسال گذشته یاد گرفتم که هیچ چیزی همیشگی نیست. نه خوشی نه ناراحتی...
یکسال پیش، شرایط فعلی خودم رو حتی یک در صد پیش بینی نمیکردم. اصلا میشه گفت هیچ چیزی اونطور که انتظار میرفت پیش نرفت. خیلی از چیزایی که فکر میکردم همیشگی محض هستن کاملا توی مدت کوتاه نابود شدند. نابودی این "همیشگی" ها طوری من رو بهم ریخت که انگیزه ادامه دادن رو از من گرفت...
میگن نا امیدی و بی انگیزگی خیلی به آخر خط نزدیکت میکنه. منم قشنگ یک قدمی اون خط قرار داشتم. درست وقتی میخواستم آخرین قدم رو بردارم، انگار راه تازه ای برام باز شد که اولش تاریک بود ولی بعد از چند قدم هاله نوری ظاهر شد و امید رو دوباره در من زنده کرد. منم حالا برای رسیدن به اون نور تلاش میکنم. هنوز نرسیدم ولی وجود اون نور منو دلگرمم میکنه و باعث میشه قدم هام رو محکم تر از قبل بردارم.
خدا گر ز حکمت ببندد دَری
ز رَحمَت گُشاید درِ دیگری
tu est mon amour de ma vie...برچسب : نویسنده : kiarokh بازدید : 114